Lurrean etzanda zegoela itsasoaren mugimendua ez zuen nabari, itsasoa gaur goizean haserre esnatu zen arren, itsasontziaren lurra bustia egon arren ez zuen somatzen , bere begiek inoiz baino zeru urdinagoa ikusten zuen, ez zuen zeru ederragorik bere bizitza osoan ikusi.
Mikel arrantzalea zen, azken egun hauetan oso urduri zebiltzan itsasontzian, itsasontzia Afrikako kostaldean zebilen arrantzan, atuna harrapatzen zebiltzan itsasontzi erraldoi hartan
Ez zitzaion batere atsegin jende armatua itsasontzian ikustea, baina beharrezkoak zirela pentsatzen zuen, azken urtetan Piratak bait ziren nagusi itsasoalde haietan eta hainbat itsasontzi harrapatu bait zituzten.
Esan bezala egun hartan itsasoa haserre esnatu zen baina egunak argitu baino lehenago ekin zioten lan gogorrari. Batapean Piratak zetoztela entzun zuen eta jarrain tiro hotsak, tiro eztandak entzun bezain laster lurrera erori zen.
Esta muerto!!! Norbaitek esaten entzun zuen bere inguruan. Baina berari ez zitzaion axola, berak etzanda zeru urdiñari begira jarraitu zuen , bapatean dena illundu zen arte.
Hau ipuin bat bakarrik da baina gaur ez litzateke arraroa hori gertatzea, gure bizimoduak babesteko ezinbestekoa du gure gizarteak indar armatua erabiltzea, eta nola ez arrantzaleak babesteko itsasontziak armatu ditugu,agian denbora pixka bat gehiago erabili beharko genuke gure gizartetik kanpora dauden ikuspuntuak aztertzen, hemen uzten dut hor zear aurkitu dudan bideo bat, eta nork berak atera ditzala bere iritziak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario